Сега има едно ново истражување на врската меѓу парите и среќата (да, кој што сака нека збори, има врска) според кое таа е далеку подлабока отколку што се мислеше.
Се работи за студија на 40.000 жители на САД над 30 годишна возраст, и нивни бројки од 1972 до 2016, на која крајниот заклучок е дека оваа врска меѓу пари и среќа се има засилено како што одминувале годините.
Во 1970-те, белците испитаници со или без диплома речиси идентично било веројатно да кажат дека се многу среќни - околу 40%. Но до 2010-те, образованието почнува да прави разлика во среќата, па само 29% од оние без диплома изјавиле дека се среќни, споредено со 40% од оние со диплома. Истото важело и за приходите. Разликата во среќа според нивото на приходи константно растела од 1970-те до 2010-те.
Она по што оваа студија се разликува од претходните е и дека ја поместува горна граница на пари и среќа, па така заклучува дека оние кои заработувале над 160.000 долари годишно биле посреќни од оние што заработувале меѓу 115 и 160 илјади долари.
Ваквите бројки и разидувањето во среќата меѓу лицата со различни примања во текот на децениите, делумно се објаснува и со разидување во платите на највисоките ешалони на компаниите и сè што не е Ц-класа (C = Chief...). Денес просечниот ЦЕО заработува 271 пати поголема плата од просечен работник, што е 30 пати повеќе отколку во 1978. Додека во првите децении од студијата е сосема возможно да се купи куќа и да се издржува семејство со средно образование, тоа денес станува речиси невозможно.