2018/2019 не само што е сезона на РК Вардар, туку и на неговите навивачи за чија поддршка се знае и зборува од Скопје до Келн. Случајно налетавме на кусо видео од Јане Сандански кое трае половина минута и кое не врати на 2 јуни. Па како после да не падне секој тим во оваа сала со ваква публика.
Европскиот шампион им се заблагодари на ракометарите за епскиот успех кои го направија со Вардар: „Ви благодариме Дејан Милосављев, Рожерио Мораеш, Глеб Калараш, Игор Карачиќ, Димитри Кисељев, Јања Војводиќ и Роберто Парондо“.
На 13. јуни 1993 година под „Тумбе Кафе“ во Битола требаше да се одигра големото дерби меѓу ривалите од Битола и Скопје. Поради нереди на навивачите и влегување на терен, мечот воопшто не се одигра. Кога ќе види човек колку луѓе имало тогаш на стадион, а колку денес, се прашува каде ја утнавме работата.
Европскиот шампион го претстави својот нов предводник од клупата. Станува збор за шпански тренер кој ќе се обиде да ги повтори епските успеси на неговите сонародници кои ги водеа црвено-црните.
Рожерио Мораеш е прогласен за најдобар играч на завршниот турнир во Лигата на шампионите, откако доби најмногу гласови на гласањето преку апликацијата на ЛШ.
Ако истово важи и за капитен Столе, тогаш дефинитивно вториот играч кој ги заслужува овие епитети е токму тој. Игор Карачиќ, човекот кој изгина за овој дрес 7 години во кои освои 17 трофеи. Играчиште.
До лани беше анонимен, а од 3 јуни има статус на херој и тоа во шампионско друштво со ѕвезди на кои вели дека им се восхитувал на тв. Требаше да му биде замена на Милиќ, а излезе прв голман и јунак кој му одбрани 12 топки на фаворитот број 1 за титулата и тоа само во прво полувреме.
Фејсбук, Твитер, Инстаграм...цел интернет е преплавен овие денови за Вардар. Човек да не може да се донагледа. Плоштадот беше празник за очи, уши и душа, ама на тоа имаше и увертира на аеродром. Погледнете ги овие километарски колони за шампионите на Европа, немаат крај.
По што цела Македонија ќе ја памети оваа година? Што ни останува од животот во колективното сеќавање? Ќе ни останат сликите кога сите заедно сме биле среќни, кога сите заедно пукавме од гордост, тоа исто искуство, и за оној што ќе летува на Бали и за оној што пред неколку дена со децата се вратил од Паралија, со торба испразнета од паштети и патлиџани.
Најслаткото нешто на сето чекање беше кога се појавија со шампионскиот автобус под симболот на триумфот. Е во тој момент ако останеш без батерија на мобилен, шамар си маваш од мака. Многу беше јако, особено кога ти доаѓаат фејс ту фејс.
Секој што решил да не дојде синоќа на плоштад се заебал. Ова се тие ноќи за кои живее градот кој по втор пат во три години блесна во европски сјај. Убавини за душа кои ги сакаме пак и пак и пак.
Станува збор за еврејска љубовна песна која што првпат е изведена во 1955 година од Миријам Авигал. Мелосот станал толку популарен што оваа песна брзо се проширила на многу страни по светот.
Ако кажеме во Европа ќе погрешиме, бидејќи Вардар има фанови дури до Мексико каде еден ракометен тим го носи нивното име. Нестварно е ова што го направија овие луѓе. И некако како сите да не сме свесни дека го повторија по само 2 години. Направете им некаков споменик. Сериозно.
Пред него се исправија двајца гиганти, од кои неговиот сонародник и колега од репрезентацијата, Блаж Благотиншек е три глави посивсок од Скубе. Ама тоа не му сметаше на Сташ да го измрда од место џинот.
Вардаровите песни и еуфоријата од „Ланкес арената“ синоќа се префрлија пред хотелот каде што беа сместени ракометарите на Вардар. Пред автобусот беше г`з преку глава од луѓе, а Столе едвај го додржа пехарот и потоа му го предаде на џинот.
Додека навивачите на Вардар го чекаа европскиот првак да пристигне пред хотел, со асистенција на двајца Германци извадија едно од знамињата и на јарболот закачија македонско. Да се знае кој е кој во ракомет.
Зурли, тапани, ора, бакљи, петарди, димни бомби, свирежи од коли, пива, полиција на сите страни. Во центарот на Скопје вечерва е ванредно стање. Да не знае човек дали е ова 2017-та или 2019-та. Тотална лудница.
Македонската гордост Вардар направи земјотрес во спортска Европа, откако вторпат во пар години на епски начин стигна до највредниот пехар во клупскиот ракомет. По крајот од финалето со Веспрем, капитенот Стоилов ги поведе соиграчите кај најверните навивачи и со пехарот славеа еуфорично.
Вардар со златни букви го изгравира своето име во европската клупска историја. Момците кои со месеци играа без финансиска инјекција од клубот, ги нокаутираа гигантите. Браво јунаци, Македонија ве чека!