Кон крајот на 2016-та Трамп во еден свој Твитер проглас порача "Обединетите нации имаат толку голем потенцијал, а моментално се само клуб на луѓе што се собираат, зборуваат и убаво си поминуваат. Тажно." Ова кај добар дел од поборниците на глобалната институција предизвика напад на уште повеќе твитање и пишување едиторијали.
Не знам дали сте забележале, со децении капата ни ја кројат исти луѓе. Дачиќ, Вучиќ, Драшковиќ, Чанак, Љајиќ, Николиќ, Веља, Маја, Борис... сè е исто а на Србија никогаш не и било полошо.
Тазе студија на оваа тема сугерира дека поголем ефект имат мирните отколку насилните протести. Вториве ќе добијат поголем медиумски публицитет (бидејќи така функционираат медиумите), но истовремено ќе ја поткопаат својата главна цел: да придобијат што повеќе приврзеници.
Кандидатот на СПН, Љубиша Бели Прелетачевиќ, за само 3 часа откако почна да собира потписи за кандидатура за претседател на Србија, успеа да наниже поддршка од вкупно 46.000 граѓани. Како тоа кои се СПН? Сарму Пробо Ниси. Сериозно.
Ако е точно дека „една слика е илјада зборови“, тогаш и моќта таа да излаже е пропорционална на оваа математика. Ова е откриено прилично рано во историјата на фотографијата, а масовно се користи и денес.
Во Босна не живеат три нации туку три менталитети: едниот мисли дека е решение да се продолжи да се живее според Дејтон, на вториот тоа му е тешка тема и не го занима, а третиот е тежок југоносталгичар.
„Не можам да имам секс за една ноќ. Во Љубљана точно можете да погодите со кои жени сум спиел. Со сите се имам оженето“, вели меѓу другото Славој Жижек во мозаичниот текст за тоа како е да се биде лош татко, за агресијата која во него расте и за тоа како скрибоманството му го спасило животот.
Немој за сè да го кривите расизмот. За време на финансискиот крах Обама се стави на страна на банкарите, не на страна на луѓето што ги губеа своите домови - правејќи ја возможна победата на Трамп.
Можете ли денеска да се качите на планина (минимум 1.200 метри) па утре на друга, па задутре на трета... за после 365 дена да прокнижите вкупно 576 освојувања на врвови? Сејте мирни, пошто не можете ни вие ни ние, ние ќе пишуваме, вие ќе читате.
Кога добитникот на Пулицер, писателот Мајкл Канингем, добил повик од некој кој се претставил како Дејвид Боуви, мислел дека е зафрканција. Не знаел дека тоа е моментот кога ќе започне едногодишна соработка на мјузикл, кој вклучува вонземјани, маријачи и измислени необјавени песни на Боб Дилан. Еве ја неговата приказна.
Годината што ја оставивме зад нас консензуално е прогласена за таква која не сакаме да се повтори. За ретроактивно да се рационализира сето она што му се случи на светот, и што ќе продолжи да му се случува, меѓу другото се посегнува по филмови кои визионерски го претскажале она што денес го живееме, а чии пораки не сме ги сфатиле доволно сериозно. Еден од нив е токму овој.
Победата на Доналд Трамп на американските претседателски избори предизвика целосна вчудовиденост кај интелектуалната елита, длабоко загрижена поради погрешниот избор на народот. Наместо да размислат за причините за привлечноста на „антиелитистичката“ и „протестна“ политичка реторика, многу коментатори се посклони да заклучат дека проблемот не е во системот и досегашните политики, туку во народот, кој не ги разбира.
На луѓето веќе не им се ни потребни информативни текстови за да побрзаат своето мислење да го напишат во коментар. Доволно е да го видат насловот и да се испукаат (од себе) и исплукаат (со друг). Коментарите се покажаа како магнет за секакви отрови. А и голем мерак е кога на офф ќе напишеш долг текст и замислуваш како некој неупатен идиот се мачи да скрола до доле за да дојде до местото за коментар.
Она што Американците го водат како - Русија се мешаше и ги намести изборите за Трамп, во пракса е обвинување дека руски хакери нелегално стекнале доверливи информации од мејловите на демократите, па им ги дале на медиуми да ги објават. Проблемот е што како никогаш до сега ова не им пречи на дел од Американците, посебно на оној дел што гласаше за Трамп.
Kaков Жил Верн, каков „Вест ворлд“, какви црни дистопии. Видете колку полни со самоувереност и оптимизам биле прогнозите на новинари од некогашна Југославија. Од сето она што не им се остварило, најтрогателно е всушност најбазичното - што за иднината која ја предвиделе им снемало Југословени.
Меѓу клишеата што заслужуваат да бидат исфрлени по последните претседателски избори во САД е идејата за "женски глас", пишува Хедер Хурлбурт, поранешна функционерка во Белата куќа, Стејт Департманот и американскиот Конгрес.
Сирењето е совршено за секоја пригода, од брза закуска до елегантна дегустација со аперитив – и се’ останато помеѓу овие две. Но, покрај тоа што е многу вкусно и хранливо, сирењето е и најразноврсниот млечен продукт чие консумирање може да влијае многу позитивно на здравјето во зависност од начинот на кој се произведува.
Илјадници и илјадници луѓе го испратија Рама 9-ти, 88-годишниот крал на Тајланд кој почина во четвртокот. Со крајот на церемонијата започнува и 1-годишната жалост во земјата.
На секој иборен циклус, кога ќе забревтаат изборните машинерии а страстите ќе почнат да вријат, нормален човек добива чувство дека се допира дното и дека "никогаш вака на било". А било. Не е од вчера констатацијата дека политиката е иста како правењето кобасици.
Изабел Меж (Isabel Mège) не била ничија муза. Па сепак неа ја има на најмалку 300 слики на светски познати фотографи, чија работа таа ја ценела. Тие никогаш не се изложени, а зад нив се крие необична приказна за една опсесија, со тоа да се биде виден од нечија туѓа перспектива.