Родена како Елеанора Фаган на 7. април 1915, со прекар Lady Day, Холидеј има извршено огромно влијание врз џез и поп пејачите, но и врз историјата на музиката воопшто.
На ХТВ е во тек серија којашто зборува за загребската сцена од ’80-тите. Нивните медиуми се полни со главно негативни коментари на разни „експерти" и живи сведоци на тоа време, кои тврдат дека серијата не чини, дека ништо во неа не е „веродостојно".
Каде се границите на нашата природна потреба за потчинување на авторитет и припадност на група? Колкав е нашиот капацитет за нанесување зло во име на овие „повисоки добра"? Тоа се темите со коишто се занимава oвој филм, правен според реален социјален експеримент, чии резултати се применливи и сега и тука.
Еден научно-фантастичен роман од најпопуларниот кинески автор од овој жанр е преведен на англиски. Тоа е можност да се проценат културолошките разлики во пишувањето СФ, кои можат да доведат и до такви живописни приказни во кои сиромашен кинески селанец талка низ вселената рака под рака со Стивен Хокинг.
Текст на Светлана Слапшак, авторка на над 40 книги чии сфери на истражување се антропологијата, лингвистиката и феминизмот, во кој таа се сеќава на нејзиното „читање" на Ѕвездените патеки во времето на Југославија, и начинот на кој тоа еволуирало како што се развивала и приказната на нејзината некогашна татковина. Сето тоа со очигледни симпатии упатени кон човекот со зашилени уши.
Во мај ќе излезе долго очекуваното продолжение на книгата на Паланиук, според која беше направен антологискиот филм со Бред Пит и Едвард Нортон. Ликот на вториов во меѓувреме се оженил и станал мифка, ама Дарден нема да го остави уште долго на раат.
Кемо замина, а зад него остана интересна биографија, исполнета со анегдоти и зафрканции, кои самиот ги кажувал за да избега од тагата. Не залудно рекле - кога некој умира, со него заминува и еден цел свет, на нешта кои се случиле, и на нешта кои ќе било подобро и да не се случат.
Научно-фантастична серија стрипови која според зборовите на критиката „им во вади сексистичкото срце на експлоатативните дискурси во врска со жените, а потоа нивните трупови ги лансира во друга галаксија".Доволно да го заскокотка феминистот во секој од нас.
Нешто помеѓу помен и трибјут, во њујоршкиот Челси Хотел се отвори изложба на слики на еден од основачите и според многумина ’рбетот на славниот панк бенд. Тоа што таа е организирана токму во овој хотел има и посебна симболика.
Еден њујоршки дизајнер се обидува да ги преиспита постулатите врз кои почива технологијата - брзината и постојаната иновативност. Неговата верзија на познати видео игри се во форма на коцка, и на нив може да правите само еден потег дневно.
Токму навреме за „најважниот оброк во денот“, текст за еден феномен кој сме го мислеле откако прв пат сме појадувале во хотел. Ние имаме добра причина зошто сега веќе го прескокнуваме - има некоја тага во едвај расонетите луѓе кои во рани зори бутаат пржени јајца и се одлучни во тоа да ви прават осмислен разговор, додека вашето асоцијално јас сè уште не е успиено од дневното, политички коректно „друго".
Колку варијанти на дистописки книги претворени во филмови, кои зборуваат за тинејџери кои го предизвикуваат системот со своите востанички потфати можете да поднесете? Што се однесува до нас, ако главниот лик е женско на граница на супер-херој, колку сакате. Па уште ако вешто ракува со студено оружје...
Документарен филм чија премиера во САД се случи во март оваа година, а во Британија токму денес (18.7), зборува за ликот и делото на една таинствена жена, која за време на животот направила повеќе од 150,000 фотографии за кои до скоро никој не знаел. Сега тие се вбројуваат во врвот на уличната фотографија.
Во чест на почетокот на фудбалското првенство, неодамна беше реиздадена книгата на Алекс Белос, Futebol, која се однесува на историјата и културата на бразилскиот фудбал. Едно поглавје е посветено на необичниот дизајнер на бразилскиот дрес.
„Посетители“, новиот филм на овој автор кој не сака да се нарекува ниту авангарден, ниту режисер, се состои од долги и бавни прикази на човечки лица, кои гледаат директно во нас.
Вчера вечер (26.3) Пети Смит отвори голема ретроспективна изложба на фотографии на нејзиниот поранешен партнер и пријател, кој почина од сида во 1989, на 42 години.
Вознемирен од можниот успех на радикалната десница на локалните избори во Франција кои се во тек, Бернар-Анри Леви на својот сајт објави список имиња и обвинувања за нејзини членови и функционери. Французите, а богами и цела Европа, треба да знае.
После 10-те песни составени од наслови на офф.нет, решивме да го прошириме полето за поетска инспирација. Еве неколку составени од наслови на денешни вести кои ги најдовме на агрегаторот Daily.mk. Заеднички на сите би можел да им биде - „Животиште“.
Инспирирана од денешната статија за твитерџијата кој си го нашол чарето, прочепкав по мојот изминат твитер труд. Чаре додуша не најдов, ама по првата збирка, издвоив твитови за уште една.
Во февруари 1910 Томас С. Елиот почнал со пишување на песната која за многумина го означува преминот од романтичниот стих на доцниот 19 век кон модернизмот. Таа е за сите оние кои се осмелуваат да го вознемират космосот, пиејќи го утринското кафе.
Во чест на отварањето на Олимпијадата во Сочи, Олимпијскиот музеј во Лозана организира изложба „Руската авангарда и спортот". Таа покажува дека Русите одамна ја сфатиле поврзаноста меѓу масовните спортски настани и политиката.
Пријател и соработник на Дали изработува парчиња мебел инспирирани од неговите слики. Најновото дело му се вика „Ксaи“ и претставува масичка за во спална направена од препарирана овца. Цена - џабе.