Во напливот на протести и реакции по убиството на Џорџ Флојд во САД, и во Британија - некогашната голема колонијална сила - се случува преиспитување на минатото и на актуелниот расизам. Во тој излив на гнев страдаат и некои досегашни културни икони, кои (најверојатно) немаат никаква врска со темата.
Понекогаш во серии кои се за дрога, убиства и прељуба ќе се најде некој ситен, навидум страничен детал, кој овозможува симболичко толкување на целата содржина. Во случајов инвазивен вид птици, за чие постоење во САД е виновен - Шекспир.
Земаме воздух 25.000 пати дневно, без да мислиме на тоа. Но пандемијата фрла нова светлина на респираторните болести и здивовите кои ги сфаќаме здраво за готово.
На тема сексуално малтретирање, видеото прикажува со какви напади се соочуваат жените во Германија на интернет секојдневно. Емитувано беше во ударен термин во живо на телевизија и стана вирално. Мажите - шокирани, жените - со прашалници дали ова ќе промени нешто.
Малку време требаше да помине од пандемијата, па луѓе низ целиот свет да почнат да известуваат дека нивните соништа станале поживописни, побизарни од обично. Истражувачите се обидуваат да објаснат зошто.
Фабијан Авенариус Лојд, подоцна Артур Кревен, бил роден во 1887 во Лозана, а последен пат бил виден на брегот близу Салина Круз во Мексико во 1918. Помеѓу овие датуми, неговиот живот делува како материјал за филм.
Посебна сорта се луѓето на кои им текнува „чекај, дај ќе монтирам 20-30 сцени од црно-бели и едвај колор филмови и ќе им ставам современа песна. Не ме мрзи.“
Свесни сме дека во рубрикава често објавуваме текстови за некакви измамници или ликови кои целиот живот се обидувале (најчесто безуспешно) да се реобмислат себеси, оправдувајќи ги средствата со целта. Но во овие приказни има и нешто трогателно, во тој напор да се прикажеш како нешто што не си. Во случајов уште повеќе затоа што доаѓа од некој што денес би го нарекле „животен советник“.
Секоја трета сабота во февруари во јужниот дел на островот Хоншу се одржува фестивал на кој се собираат и до 10.000 (речиси) голи мажи. После него во Јапонија доаѓа пролетта.
Се разбира, бевме разочарани што некој-си-таму филм за фабрика за автомобилски стакла во Охајо, продуциран од некои-си-таму Обамовци, ни го зема заслужениот Оскар за документарец. Но кога лутината стивна, тој сепак требаше да се погледне, не за да се види дали е подобар од „Медена земја“, туку дали е воопшто добар.
Додека светот се соочува со коронавирусот, да се потсетиме на пандемијата на грип од 1918 која зафатила 500 милиони луѓе низ светот, дури и на Арктикот. Се смета дека тој однел 50 милиони жртви, што од овој настан прави една од најсмртоносните епидемии во човечката историја. Голем број славни личности му подлегнале, но имало и такви кои успеале да се извлечат.
Одличниот јужно-корејски филм кој е во конкуренција за Оскар во категоријата најдобар странски, заедно со нашиот „Медена земја“, наскоро ќе се прикажува во мал број кино сали во нова, црно-бела верзија.
Еден нов тип на домаќинки ги открија социјалните мрежи и сега споделуваат детали од нивната феминистичка борба. Проблемот е што треба малку да се смират.
Многу ќе беше јако. Ништо живо немаше да научиме затоа што изгледа никој ништо живо не знаеше, ама што има врска. Ако беа сите вакви, многу ќе беше забавно.
Ви текнува на старите „Зона на самракот”, кога ќе најават „млад дечко, 23 години, вработен во банка...” и на сцена излегува Дин Мартин-тип, во одело, на кој му даваш најмалку 40? Ова е само еден во еден тон примери за разликата меѓу денешен човек на 40-50, и ист таков во '80-ти, да речеме.
Празниците не се завршени, но можеби веќе ви е јасно дека наскоро ќе мора да се сврти малку на диета и поздрав живот. А можеби кифлите помалку се фаќаат ако се оди на прсти?
Последниве неколку години се изнагледавме сјајни, бели кујни, лажни крзнени килими и многу, ама сериозно многу нијанси на розево. Сепак, деценијата завршува и со неа стиловите за уредување што ги донесе, па да видиме, што предвидуваат професионалците за 2020?
Либералите на денешнината често забораваат дека и пред нив некој се залагал за истите ставови - антирасизам, родова еднаквост, сексуални слободи - но во време кога тоа било многу потешко. Меѓу нив една група американски антрополози ја воспоставиле основата на тоа како и денес се гледа на човечките сличности и разлики.
Ризично е во денешно време да се залагаш за женски права, особено ако го погледнеш последниот инцидент со писателката на Хари Потер. Ѝ се стрчаа со бакљи и вили да ја палат, ја викаа бабетина, глупача, ѓубре и ужасно грда. Кој? Твитерџии, оф корс. А злосторот? Дека одбрани жена што сакаше да го изрази своето мислење за постоењето на пол и род, без да ја изгуби работата.