Во екот на допинг аферата, Динамо направи одличен гест кога не му го сврте грбот, туку напротив се извлече од целата борба. Кога му беше најтешко Динамо не го напушти. Кога им беше најтешко на Динамо, ги водеше Адеми.
Ако ваквиот наслов ви е нејасен и не гледате никаква логика во него, единствено алиби би ви било ако штотуку сте се разбудиле од долга кома и сте се нашле во оваа ера на родови флуидности и бескрајни самоидентификации. „Ако само треба да обзнанам како се чувствувам, без никому ништо да објаснувам, зошто не можам да бидам црна лезбејка?“ праша Морган една гостинка.
Отсекогаш сме биле проучувани, анализирани и опишувани од оние самоуверени пискарала и репортери кои доаѓаат главно од Обединетото кралство и Северна Америка. Тие најдобро знаат кои сме ние и кон кој тип на политички системи и култура треба да стремиме. Од нас, Другите, се очекува да замолчиме и да слушаме, да научиме кои сме од господарите на универзумот.
На меч меѓу Маѕарезе и Ниса во рамки на сицилијанската регионална лига, Џоакино Џардина го постигна најбрзиот гол во историјата на италијанскиот фудбал и ќе влезе во Гинисова книга на рекорди. Од самиот центар на игралиштето, Џардиано постигнал гол за 3,81 секунди.
Знаеме (или би требало да знаеме) што е акроним - збор или име кое најчесто се состои од почетните букви на зборови во одреден израз, иако тоа можат да бидат и слогови или мешавина на едното и другото (НАСА, УНЕСКО, РАДАР итн.). Но што е бaкроним?
Нашиот специјален известувач од преку „Големата бара“, бостонско-тетовскиот физичар Илија, претходно ни има правено текстуални лиги од концерт на Дејвид Брн, како и од птичарење низ Јужна Америка (додуша, имаше текст и како го поминал Ковидот, ама за тоа не му љубоморевме). Кога демек лефтерно спомна дека бил на изложба посветена на Леонард Коен во Торонто, се знаеше што следи - репортажа и за тоа искуство.
Она што кај нас се вика рамковни квоти и „балансер“, во САД е диверзитетот и инклузивноста. Не само што се инсистира на одредена боја на кожа, туку мора и јавно да се демонстрира приврзаност кон догмата. Многу уметници сведочат за оваа атмосфера, само што во својата слободарска Америка, се плашат да си го кажат името.
Соодветно на понеделничкиот старт, есеј кој само навидум е демотивирачки: ако веќе сме укинале или преиначиле нешта кои со милениуми сме ги сметале за такнато-макнато, зошто не би можеле да ја укинеме и апсурдната потреба да губиме време спиејќи, и уште повеќе, мачејќи се да станеме насабајле. Зошто не би лебделе постојано во оној меѓупростор помеѓу јавето и сонот (или обратно), каде со задоволство може да констатираме дека ние не сме (баш) ние?
Славни бразилски имиња одиграа хуманитарен натпревар поделени црни на бели. Зико вака го гледаш со мев и со бавни движења, што е нормално за годините, ама мозокот уште му работи за фудбал.
Англиски новинар се обидува да долови атмосфера од земја каде не е така лесно да се биде гостин и присуствува на квалификациски меч за азиски Куп меѓу Северна Кореја и Либан. Стадионот е полн, сите се скоцкани во бели кошули и црвени кравати, забрането е да се сликаат џандари, нема продажба на навивачки реквизити, тешко се стигнува до било ваква информација.
Бразилскиот тренер Вандерлеј Луксембурго беше селектор на „Селесао“ на неколку големи натпреварувања а покрај него стасаа играчи како Роналдо, Роберто Карлос, Едмундо, Ривалдо и други. Играчите редовно се чуделе на неговиот карактер.
Македонската мрза не чини ама и тоа јапонската опседнатост со работа има своја опачина. Откако се изнаработиле за доброто на својата компанија и татковина, старите Јапонци тераат старост во која нема кој да провери ни дали се живи. 4.000 стари луѓе умираат секоја недела, сами, најсами во свет. Ни деца, ни пријатели, ни куче, ни маче.
Американците си ги допираат мобилните во просек повеќе од 2600 пати дневно. Населението на САД прди околу 3 милиона пати во минута, но лајкува постови на Фејсбук околу 4 милиони пати во минута. Некако сме среќни што нема ваква статистика за Македонија.
Многу е едноставно. Како мала сакаш во Дизниленд и сакаш стаклени штикли како на Пепелашка. Кога ќе пораснеш сакаш на ревија на Шанел, со Лагерфелд ташна.
Рок ѕвездата Џони Халидеј (или Алидè, како што се изговара на француски), кој почина на возраст од 74 години од рак на бели дробови, е најуспешниот музичар во историјата на Франција. И покрај феноменалниот успех во својата земја, малкумина го знаеа вон неа.
Лина Данам е веројатно првата личност што излажа за нејзиното наводно силување, па објави дека на сите жени и нивните тврдења треба да им се верува, па после јавно обвини жена дека лаже дека била силувана.
Кога се дозна минатата недела дека Конде Наст го праќа Тин Вог во историја, општата реакција беше „Зошто сега, кога баш добро му иде на брендот?” Но за првата генерација читатели што лепеа постери и исечоци по кревети и ѕидови, неговото значење воопшто не зависи од релевантноста.