Из груди уздах се оте, јеботе животе

Јер... уморна сам од живот у државу у коју више нема средња класа, уморна сам од куп сметке у мое сандуче кои ги виду увек к'д се симну пред зграду, од машину што рипа у купатило како магарица, од цену на струју која е висока како да врти три пут около земаљску куглу за да дојде у мој штекер, уморна сам од скуп бензин, од тој што годину д'на возу авто у лер низбрдо, мислиш ќе атерирам кој минут, од месо 300 денара кило, од пиперке 50 денара, т.ј. пуњени пиперке=10 евра комад

Хејтав ме, критикуев ме дека сам почнала да пишују само за дно и човечки тешки судбине. Ако ми се намерачи незадовољна маса, отиде ја у Хаг за hate crime. Демек, лето било, севале батаци на сви стране, људи се журкав по одмори и плаже, а ја сам у целу туј пародију, објаснувала дека брак треба да се преиначи согласно потребе, а не према 2000 године стари божји заповести.  Гледајќи слике од сви "бичови" на кои легав Адами и две-три згодни Еве, стварно се прашују зашто су некои људи уопште у брак, ако се муж зеза на едну, а жена на другу страну. Час ги видиш у соло, час у "парно" издање. Луд, збуњен, нормалан,а? Ма, ја мора да сам една обична конзерва која не гу добро разбира социолошку поенту на брак и продужување на врсту у сексуалну смислу, а можда и слабо имам њух за добри журке и јахтинг пловидбе на балкански начин.

Да, на наш Балкан дојде и пројде лето, а уз тој и sine qua non обврска жене да ослабнев, стомак да се увлече како жељка у своју куќарку, да се скине свака могуќа длака од под мишке и краката, купаќи да се купив у триста разни бое и дезени, да се набави свака могуќа козметика за добивање тен у три корака, и све да се добро осмисли док легаш у турбо солариум само по гаќе, сас тренди магазини отров скупи у руке, како и тагови на профили уз назнаку: само за необични смртници.

А необични смртници ги на Балкан и Бог драги чува. Посебно ги сака Балканци, задња пошта Македонија. Пред свако лето, он фрљи магије такој што пола државу онакој невработену гу испрати на сто пеесе одмора, триста викенда, петсто ручка и вечере уз морски плодови и рибу на машу, од јуни до август се потруди да га испразни главан град и сви сокаци, па не дај боже да си за викенди дома, отиде под лед. Немаш оправдање зашто не си негде, зашто седиш дома к'д е хај сизон. Одма по дифолт немаш паре ... Па како така, па не ми кажи дека немаш двеста евра за коктели у lazy river? 

Ха, стварно чудно и речиси несфатљиво. Искочиш на пладне у тек на годину, кафиќи пуни, тентила уз цигаре и макиато, идеш у Рамстор на Гараж Сејл, а оно у Лакосте и Најк Адидас, ред се редат кочански сејмени, у најскупи продавнице, најголема метла и чистка на кобајаги попусти на гардеробу се дешава. Па добро бре... Ако е процент на невработеност у државу висок како Мон Блан, и ако свак кој како заврши факултет, дреме на биро док не забрави што е уопште студираја, и ако свак што работи кука дека плата не му стиза ни од банку до дома да отиде, од куде паре да се иде по одмори и скупи проводи, да се нон-стоп седи по ресторани и афтер ворк парти, ако на свако отварање уста, све се кука дека се нема? 

Има нешто труло у државу јужну. Проѓе лето тридесето, народ све кука, а автобуси за Грчку пуни, сви вриштив у глас дека е скупотија, а на свакога виси по едно брендирано парче гардероба... небулоза жива. И после ја сам пишувала лошо сварљиви теме, и ја сам едина што брцам у очи сас сторије што потресуев, и која ужива да каже дека мои неколко блиски људи се борив да останев у живот, јер ги немаштија стеза како ластик на нову чарапу. Нит си да ги гледаш да пропадав, нит си моќан да помогнеш, а нит си да се помириш дека некој аздисује под лежаљке, само затој што они имав бизнис и богати мамчиња и татовци. А лето е...

Можда е боље да не се баву сас анализу на живот, немаштију, кој што једе и пие, јер сам уморна да констатирам белосветски неправде, уморна сам од живот у државу у коју више нема средња класа, уморна сам од куп сметке у мое сандуче кои ги виду увек к'д се симну пред зграду, од машину што рипа у купатило како магарица, од цена на струју која е висока како да врти три пут около земаљску куглу за да дојде у мој штекер, уморна сам од скуп бензин, од тој што годину д'на возу авто у лер низбрдо, мислиш ќе атерирам кој минут, од месо 300 денара кило, од пиперке 50 денара, т.ј. пуњени пиперке=10 евра комад, од јабуке поскупи од банане, од комшиско куче што џавка у сред ноќ  таман к'д заспиеш, јер клима не ти дува до уво како на сав "нормалан" свет, уморна сам да одговарам на прашања зашто касну сас уплату на Визу Веро Класик, док се живот на креди котрља сас 6 посто камату на годишњо ниво, јер куќа стопанска решила да части.

Па мачка ли им питерина. Од коју дубину да ваду паре за све овој? Oд коју дубину на џеб да најду паре за одмор, сметке, деца, сирење, паштете и јогурт, а? Од коју дубину гу власт овде вади нафту, плин, струју за да ме дере како манастирску мачку свак месец? Ваљда три километра од под земљу у обид да га најде гроб на Ацета Педера

 

 

 

21 август 2013 - 23:03