Кога се враќа дома по неколку дена во кампот сфаќа дека целата вода која пумпите сето тоа време ја вадеа од пештерата за да ја испразнат и да го помогнат спасувањето на децата всушност минала преку нејзините оризови полиња.
130-те милиони литри вода кои минуваат преку оризовите полиња го уништуваат целото нејзино земјиште и годинешниот род.
Реакцијата на Чаичеун за целата работа е: „Ни најмалку не е важно, ок е. Само сакав децата да излезат живи од таму.“
