Сиво, те сакам сино

Неодамна пишувавме за тоа дали бојата е физички ентитет, или е нешто што зависи од индивидуалната перцепција. Некој пак да ти имал песна токму на таа тема. За сината, која може да е и сива, и црна. 

Кој ли сините бои ги крои,

та на морето сè му прилега и стои.

И корал црвен и сепија ќе речеш ете гнои

и китови бели и ражи ко штитови цели

и јата риби, како птици подводни сиви

и риби ко зебри и такви ко тигри диви.

 

Кој ли сините бои ги крои,

та на небото сè му прилега и стои.

И штркови црвено бели

и жерави црни цели,

и фламинга во јато к’о в саќе мед

и зелени змејови со шест глави в ред.

 

Кој ли сините бои ги крои,

како ли човек гледа на небото ако стои

како ли ако в вода наместо воздух вода се пои.

Небото црно било,

изјавата на Гагарин бодна ко шило

земјата сина

од песочната месечева дина.

Дарко Јан Спасов

30 јуни 2018 - 19:36