Вака така, Берово си доби химна

Јако и љубовно, со гитарски рифови, иновативни рими и поетика која раѓа животни дилеми, но пред сè авторско и свое. А можеле само да ја преработат: „Ко да ми отме из моје душе... Берово“

Песната започнува меланхолиски меко и нежно но вокалот кој е фабрички „екс-ју рок глас“ најавува дека поозбилна е работата што се покажува точно бидејќи набрзо се придружуваат гитарски рифови.

Римите некогаш се неочекувано иновативни:

„Кога станав граду твоја принова,
и во тоа име капна сливова“

А некогаш се од оние работи кои те тераат да си речеш „хммм“, односно да се замислиш до ниво на егзистенцијален парадокс, како на пример во стихот:

„Имаш душа граду, иако си мал,
во тебе да умрам ја, ќе ми е жал“

Хммм....

Аранжманот - профи. Полн звук, гитари во терца, драмска пауза со мал (и глуп) рецитал а песната најавува светла и амбициозна урбанистичка иднина на Берово, бидејќи е стадионска верзија па има и дел само со вокал и тапан, за да може еден ден, од трибините на некое беровско Сан Сиро да одекнува „Мое Берово, мое Берово...“.

Ништо чудно, бидејќи песната ја најдовме на фејсбук страниците на Интегра.

17 октомври 2021 - 15:14