Гугенхајм

Жал ми е да признам, ама ствари сас градоначалници на светско ниво стоив малце другачије. Њини успеси док им трае мандат версус неуспеси на наши градски шерифи су туј негде. Колко они направив, толко овија наши упропастив. Асфалтирани улице и крпење дупке четири године, јоктур башка чаршија, не признавам. И ми плаќамо данак на државу која двои паре за децентрализацију, и нас не градски власти дерев за све нешто, ама зашто градоначалник на Билбао у Шпанију да успее од упропастен индустриски град да направи метрополу, а овија наши да не су кадар два тротоара да склепав, ни он'ј горе на небо не знае да каже.

Бесмо сас другачку ми на карневал у Струмицу. Барем на ед'н д'н, не беше лоша идеја да се видив маске кои народ не ги крије, за разлику од сви онија невидљиви и износени маске који ги народ носи без трунку срам и понос. Струмичани, машала. Б'ш ги њима гајле што Македонија нема море, односно, све како да су свесни дека у овуј државу, све што има ов'ј народ су море, ама ноќни.

И, не лези враже, нормално. Улазаш у град, па покрај надувани балони и конфете, веев се партиски знамиња у пресрет на локални избори, дрма изборна грозница и политика, па на сваку маску правопропорционално, иде по ед'н изборан постер. На едну страну гледаш кез на Заевога, на другу полунамрштено лице на контра кандидата кој манифестира ѓоамити озбиљност версус насмеано Зоранчето. Меѓутим, и покрај сви тија постери и целу онуј муку за кога да се гласа на судњи д'н, народ се е за време на карневал понашаја стварно high. Нацрвиле се, набелиле се, нат'кнале косе и фалц венециски маске, па уз лед ледени лименке пиво, тазе роштиљ и вино у социјални килајке, игра раја по улице, ечив трубачи уз техно и drum and base, локав деца, дува некој север па фучи у уши, а младиња се разголила, рипав, док полицајци вребав кобајаги знаев што се дешава.

Све у свему, мора да се признае дека њин градоначалник се е здраво потрудија да направи добру организацију. Осим што им ед'н Хрват умре у хотелску собу, немаше некоја црна хроника што доваѓа од тија краишта. Народ лудува, фрља ѓубре, пљука, повраќа, арно ама сабајле, Струмица осамна чиста, бре едно нешто што не остана на улице да потсеќа на ниско развиену народну свест за чисту околину. После оној карневалско лудило, седу на струмички плоштад, деца маскирани сас мајке под руке проваѓав сас лижавчиња у руке, они лижев а ја како политиколог кој за политику учија од књиге, а не од обеќања и притисци на политиканти, врати се у 1996 годину к'д се уствари одиграсва први локални избори. Претседници на општине ги заменисва градоначалници, 17 године бој се бие кој да седне у фотеље и туј да фати корења сас рок на траење од ед'н до три последователни мандати, а све што се смени су само границе на општине и тук тамо по некоја водоводна цевка.

Жал ми е да признам, ама ствари сас градоначалници на светско ниво стоив малце другачије. Њини успеси док им трае мандат версус неуспеси на наши градски шерифи су туј негде. Колко они направив, толко овија наши упропастив. Асфалтирани улице и крпење дупке четири године, јоктур башка чаршија, не признавам. И ми плаќамо данак на државу која двои паре за децентрализацију, и нас не градски власти дерев за све нешто, ама зашто градоначалник на Билбао у Шпанију да успее од упропастен индустриски град да направи метрополу, а овија наши да не су кадар два тротоара да склепав, ни он'ј горе на небо не знае да каже.

Пошто на нас не ни одговара за ништо у свет да се споредујемо освен за тривијалности, пошто нели сви државе биле богати, а ми трули сиромаси кои ги уништија комунизам и сви фабрике отишле под лед па затој не не бива, увек к'д некој проба да направи паралелу сас остатак од свет, све се заврши сас реченицу, да, ама они имав паре. Дали се све крије у менаџирање на паре за да бидеш прогласен за успешнога градоначалника, и дали политичка провиненција од коју доваѓаш е пресудан фактор за да од ништо направиш нешто, постои една алатка што се вика интернет, и што нуди одговор и на овуј општоприфатену македонску небулозу.

На времето, на некога му текнало да направи листу на десет најбољи градоначалници, која е доступна на интернет и за бабу ми Живку за сваку годину засебно. Според наведени заслуге тамо, не е тешко да сфатиш дека да си градоначалник, не мора по дифолт и да си политичар, односно, најбитно е да те бива, па те народ гласа там'н и да доваѓаш од партију на Марс регистрирану. На десето место на туј листу е градоначалник од Матаморос, Мексико кој уместо да се секира дали некој од картел ќе га скине док си реко пиксла, он земе па у град отвори Институт за офталмологију и свак месец на људи дава по 800 пара наочаре за вид, па му текне му да донесе доктори од Америку кои бесплатно ќе вршив прегледи у град. Уместо да асфалтира улице, он реши да развива НВО сектор, уведе бесплатан бежичан интернет на најфреквентни улице, и заведе ред у криминал у град кој од 2005 до с'к успее да ликвидира 60 градоначалници на национално ниво. Значи, не било све у паре, нешто е и у текнувало

На девето место е градоначалник од Зералду, ч'к од Алжир. Т'ј батка успее да биде на листу затој што изеде 7 месеца затвор пошто решија да се бори против корупцију, а не за да цвета иста. Ем га киднапирале, ем тепале, ем све, ама он реши у град да намали корупцију, па тој ти е. За такво нешто у Македонију још не смо ни чуле ни виделе, а?

На осмо место е лепотан од Ангелес Сити од Индонезију. Он земе, па бидне прв градоначалник што у град собере волонтери па засади 200 000 дрвца за да се спасив од поплаве, па направи центар за дијализу, и бидне прв у тој што направи колеџ за малтене без паре студирање. Куде нас, кобајаги смо децентрализирани, ама општине не аев да засадив некое дрво, него чекав да има д'н на дрвеќе, па што се посади по ридови, тој.

На седмо е ќелавко од Oкленд, Нов Зеланд. Он е изгласан затој што т'ј град е изберен за треќ по ред у свет најпожељан град за живеачку, на начин да се избори да ги сачува природни богатства, спои седам совети и направи ед'н супер совет. Далеко е тој с'лнце за нас, а?

На шесто, ставиле га градоначалника на Шангвон од Јужну Кореју. Доктор на науке по занимање успее да га спои град сас још две провинције, па удари акцент на подигнување на свест на људи по прашање на животну средину, па издаде књиге на туј тему, па га град прогласив за лидера у екологију. Куде нас градоначалници не издавав књиге, него само три посто данак за некретнине.

На петто место, насмеан градоначалник на Ел Пасо, Америка земља велика. Два пута бива ре-избран, треќи пут- уши, нема. Не дава закон. Куде нас, нели локалан шериф не биде избран по треќ пут, оф мене, оф мене. Ов'ј екс воен ветеран биде познат по тој што још сас двоица советници гу покрене иницијативу да се вратив права на запослени у градски службе да имав право на здравствено осигурување за њини невенчани и геј партнери. Куде нас геј права може да бидев доступни у општине ако презбори Аце од плоштад.

На четврто, два пута избран градоначалник на Квебек, Канада. Ај што успее све живо паре од државу да ги пренасочи у Квебек, него и јавно каже дека за корупцију у Квебек е нула толеранција, нема заштитени расе, и човек успее на град да му организира концерти сас најзвучни светски имиња и бендови. Куде нас, ако не пое Цеца или Снеки за Нову Годину, јебеш туј прославу.

На треќе заслужно место, Јоко од Суракарту, Индонезија. К'д дојде на власт у 2005, затече криминал и беду. Откаже се од своју плату, бидне си службеник sensu stricto, заведе ред и од град направи центар на арт и културу, такој што реши у канцеларију да биде ед'н саат на д'н, а ресто помеѓу људи. Куде нас, ед'н саат на митинг, ресто у јавни претпријатија.

На второ место, фала богу жена, градоначелница на Перт, Аустралију. Народ си гу засака пошто овај направи град да биде не само добар у инфраструктуру, него га направи Перт истражувачки центар за развивање науку, а не обичан центар на рударство. Куде нас наука на национално, а камоли на локално ниво не е случај, иако ми имамо рудници од кои едино вадимо проблеми. Најјак адут у рукав на овуј госпоѓу биде тој што на време га сфати Фејсбук и Твитер како алатку да допре до онија до кои порано не е могала.

И на прво, Баскијац од Билбао, ама не он'ј Атлетико од билтен, него град чиј градоначалник успее да врати сви дугови на град и да дојде на нулу, сас тој што га искористи музеј у град за да доведе туристи од цел свет, а у прашање е Гугенхајм Музеј што сас свои приходи од 700 000 посетители на годишњно ниво, допринаса у БДП на Баскију сас 2,4 милијарде долара годишњо. И ми си имамо Гугенхајм, а и Баскију си имамо, сполај ни сосе манге имамо, само си немамо среќу да се кандидирав људи што нема да се прчив сас тој дека у прошли мандат успеале да запослив 1000 људи у јавно претпријатие, на кое му пуцав цевке к'д сви комшије ќе решив да се бањав у ист момент.

Поздрав од Куманово
tomovska.sandra@gmail.com