Во еден судски случај од 1964 околу тоа дали државата Охајо има право да забрани еден филм заради проценката на надлежните дека е порнографски, американскиот Врховен судија Потер Стјуарт ја даде легендарната дефиниција за порнографијата: "Ја препознавам кога ќе ја видам" (патем, во спорниот филм со Жана Моро не ја видел).
Денес ситуацијата е сосема поинаква, заради главниот медиум на порнографијата, интернетот, и начинот на кој тој е управуван. Сајбер просторот не е во раце на институции и правни системи туку во раце на приватни корпорации и приватни платформи и провајдери.
"Правилата за денешниот интернет не ги носат избрани претставници на граѓаните туку технократи - главно мажи и главно белци. А оние пак кои носат секојдневни одлуки за тоа што можеме а што не можеме да видиме не се судии со долгогодишно образование и искуство туку слабо платени работници од аутсорсинг фирми од места какво што е Филипини", пишува Џилијан Јорк во Вашингтон Пост.
Земете го Фејсбук за пример. Како компанија која се наоѓа на берза, таа првенствено е одговорна кон сопствениците на акции. За неа корисникот на Фејсбук е повеќе производ (кој им го нуди на огласувачите) отколку клиент. Како таква, компанијата има создадено своја 'морална библија' со правила кои знаат да бидат класично цензорски: луѓе биле блокирани или отстранувани од платформата заради фотографии поврзани со свесноста за рак на дојката, па често и за политички говори.
Според правилата на Фејсбук, сексуалната содржина е забранета. Но, тоа важи за жени без горна облека но не и за мажи без горна облека. А мешањето на голотијата, сексуалноста и порнографијата е поопасна од самата порнографија. Голото човечко тело не мора да е автоматски сексуално ниту пак секој сексуален чин е автоматски порнографија. А бидејќи Фејсбук за тоа не може мериторно да суди, донесува правила кои се далеку порестриктивни од оние кои на граѓаните им се уставно гарантирани.
А прашање е и дали и самата порнографија (онаа за која знаете дека е тоа кога ќе ја видите) е толку штетна за општеството што треба да се забранува. Според истражување на Харвард, конзервативната и мормонска Јута е една од најактивните конзументи на интернет порнографија во САД. Па сепак, нивните власти неодамна ја забранија порнографијата прогласувајќи ја за "опасна по здравјето" а гледањето порно за криминал. Тамошните тврдолинијаши се обидуваат да докажат дека и самиот интернет е противуставен.
И пуританските законодавци од Јута и Фејсбук се исти: се обидуваат да наметнат правила со кои мнозинството луѓе не се согласуваат. А тоа води кон опасни преседани во врска со слободата.
