Откако во духот на велигендското чудо шпионот Сергеј Скрипал и неговата ќерка мистериозно закрепнаа (ваистина закрепнаа) од нервниот гас кој, кога требаше, беше „десетпати појак од кој било друг нервен отров на светот“, рефлекторите на западнoтo внимание предвидливо се свртеа на сосема друга страна. Сега рускиот сојузник Асад труел непријатели со нервен отров. Зошто? Е зошто де?   

Во САД денес не можеш да навредиш никаква групација освен Русите, кои како во најдобрите времиња на Студената војна, повторно се омилениот непријател на државата. Во земјата владее таква атмосфера во која дури и високи разузнавачки функционери не можат да се сетат што тоа Русите некогаш направиле добро за овој свет.  

Како уметност, спинот комплетно е издишан, претерано искористен и мртов. Тој е пародија на самиот себе. Евтина комедија. Кич. Со години како што двете страни се оддалечуваат и се повеќе влечат на своја страна, така и целата пракса се движи кон спинсурдност (спин + апсурдност), пишува магазинот Политико по општите избори во САД.

Новинар на BBC се сеќава како се уплашил кога заради серија незгодни прашања, екс претседателот на Украина му заличил како на лик од филмовите на Скорсезе. И уште поинtересно, како ПР машинеријата на Јанукович подоцна успева да ја спинува приказната, и тоа во западните медиуми.

Веројатно сте ја виделе оваа романтична фотографија на двајца демонстранти кои се љубат среде протести. Еднодушно би се согласиле дека нејзината главна порака е дека љубовта е посилна од сè. Има еден визуелен експерт кој се занимава со овие теми кој не се плаши истово да го нарече булшит.