Не е кромид туку ставарно некој пресметал дека е поевтино да вработиш човек да ти ги чува билбордите отколку нови да печатиш откако (неизбежно) ќе ти ги упропастат. Плата е 125 динари на час (околу едно евро), смената трае 12 часа и единствен предуслов е да немаш проблеми со проширени вени.

Запролети, и само што седнавме во двор на омиленото место под јоргованот, пред нас почна нешто да трепка - билборд со подвижна реклама за некакви светилки. Не дека не можеме да го помрднеме столчето, ама како побогу некој да се заштити од тоа да му се загадува погледот? Една изложба на отворено нуди решение, иако не трајно. Ние ќе мораме подесно-полево.

Не ни текнува дали ваква традиција имало и кај нас, но во рачното насликаните филмски постери дефинитивно има некаква магија. Таа за жал полека згаснува, со заминувањето на последните уметници кои се занимаваат со овој жанр. Василис Димитриу е еден од нив.