На почетокот жените во суперхеројските приказни се базираа на следното: една нежна жена која дури и откако ќе го облече костимот, сè уште се потресува околу фризурата. Ама светот се свести. И денес, Бетгрл, Супергрл, Вондервоман (мора ли вака да изгледаат на кирилица?), Црната вдовица и други надополнети со Сторм и Мистик од X-Мен на пример, станаа ликови со коишто денешната жена и тоа како може да се поистоветува.
Нели, ако можат на машките деца да им купуваат Бетмен и Спајдрмен костими, за тие да се чувствуваат моќно и силно, конечно девојчињата можат да бидат херој од кој не се очекува само да биде секси и потајно да биде заљубен во машкиот опонент.
Нормално, сите ќе се согласиме дека Кетвоман на Мишел Фајфер беше феноменална. Ликот беше феминистички настроен, но сепак како решение (моќна, а сепак претерано сексуална) дојде во еден период кога филмскиот свет сепак беше помашки.
А денес на пример, имаме Црна вдовица на Скарлет Јохансон што прави парче, а тоа што е жена само ѝ помага при контакт со сељаци-криминалци.
(Сакате сега да си ја заебам феминистичката поента и да ви раскажам колку ми беше страв да барам гифови со назив Black widow, во случај да се појави пајак? Ај, не.)
А како се калеше жената супер-херој со текот на годините?
Да видиме:
